Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2007

Ο άνθρωπος δονητής

(Μια φανταστική ιστορία δράσης και κοινωνικής ευαισθησίας)

Έφτασε στο σπίτι του από την δουλειά και αυτή τη φορά δεν έκατσε στο καναπέ για να επιδοθεί στο αγαπημένο του σπορ, στο ζαπινγκ. Έριξε το λάγνο βλέμμα του στο μεγάλο κουτί πάνω στο τραπέζι με την ίδια λαχτάρα που κοιτούν τα πιτσιρίκια τα δώρα τους. Το άνοιξε βιαστικά και άτσαλα. Άρπαξε από μέσα το σετ βεντούζας Gymform Duo και στο πρόσωπο του σχηματίστηκε χαμόγελο ηδονής. Με αυτό το μαραφέτι θα μπορούσε να κάνει το ονειρο του πραγματικότητα. Θα αποκτούσε σφριγηλούς κοιλιακούς και τέλειες γραμμώσεις και έτσι θα έριχνε το καινούργιο γκομενακι στο γραφείο που το λιγουρευόταν εδώ και μήνες. Η τελεμαρκετινγκ ήταν σαφής. 10 λεπτά παθητικής γυμναστικής με αυτά τα πράγματα του διαόλου ενώ αράζετε στο σπίτι και τα αποτελέσματα θα είναι εκπληκτικά. Πείσθηκε …τι είχε να χάσει άλλωστε.
Χωρίς καν να διαβάσει τις οδηγίες χρήσης μέσα σε ένα οργασμό ανυπομονησίας τοποθέτησε ένα σετ από δαύτα στο στήθος του. Πάτησε το κουμπάκι και αύξησε την ένταση σταδιακά. Τα καλοσχηματισμένα βυζιά του άρχισαν να πάλλονται ενώ ένα γαργαλιστικό τρεμούλιασμα τον έφερνε σε κατάσταση στιγμιαίας έκστασης. Ο ήχος από το μοτερακι ακούγονταν γλυκός καθώς 100 εναλλασσόμενες δονήσεις χτυπούσαν ανά λεπτό το στήθος του. Μια διάθεση ευδαιμονίας τον κυρίευε καθώς αύξανε την ένταση. Τώρα οι παλμοί ήταν συνεχείς και δυνατοί ενώ ένιωθε το σώμα του στα πρόθυρα του απόλυτου οργασμού. Σκέφτηκε ότι ήταν χάσιμο χρόνου να γυμνάζει ένα μέρος του σώματος κάθε φορά δικαιολογώντας έτσι την εσωτερική του παρόρμηση που τον καλούσε επίμονα να προσφέρει στον εαυτό του μια πολλαπλή ευχαρίστηση. Τοποθέτησε σετ βεντουζών σε κοιλιακούς, πλάτη, χέρια και μηρούς. Ήταν τέλεια. Δεχόταν ταυτόχρονες δονήσεις σε όλο του το κορμί. Ένιωθε μια παράξενη ευτυχία.. Μίλαγε μεγαλόφωνα για να διασκεδάσει με το γελοίο τρεμούλιασμα της φωνής του έτσι όπως το προκαλούσαν τα κύματα δόνησης. Ύστερα άρχισε να γελάει με την εικόνα του στο καθρέφτη όταν την αντίκρισε να πάλλεται σαν όρθιο ψάρι στη στεριά με όλες αυτές τις βεντούζες σαν τσούχτρες στο γυμνό κορμί του . Τέρμα τα παιχνίδια τώρα, σκέφτηκε. Τα 10 λεπτά πέρασαν και έπρεπε να δώσει ένα τέλος σε αυτή την παλλόμενη παράσταση στο κέντρο του σαλονιού του.
Προσπάθησε να χαμηλώσει την ένταση σταδιακά και ύστερα να βγάλει με προσοχή τις βεντούζες. Προς μεγάλη του έκπληξη και εντελώς ξαφνικά η ένταση αντί να χαμηλώνει άρχισε να αυξάνεται πάλι, τώρα σε πιο επικίνδυνους ρυθμούς. Θυμήθηκε τα λόγια του συγκάτοικου όταν αντίκρισε το πρωί το κουτί της τελεμαρκετινγκ. «Δε δίνω σε αυτή τη μαλακία ούτε μια μέρα ζωής » του είπε γελώντας περιπαικτικά.. Τι χοντροκέφαλος που ήταν. Αγόρασε αυτό το μαραφέτι 50 ευρο και στη πρώτη μέρα λειτουργίας βγήκε ελαττωματικό. Ενώ προσπαθούσε μάταια να ελέγξει την ένταση μίσησε τον εαυτό του που παραμυθιαστηκαι τόσο στεγνά από του επιτήδειους που υπόσχονται απολλώνιο κορμί σε ονειροπαρμένους εραστές. « Μα πως βγαίνει το πούστικο» αναφώνησε θυμωμένα. «Κρίμα τα λεφτά» είπε με ένα τόνο απελπισίας. Οι παλμοί φάνταζαν τώρα πιο ενοχλητικοί από ποτέ. Προσπάθησε να τραβήξει τις βεντούζες απότομα μπας και ηρεμήσει. Δε μπορούσε. Για ένα περίεργο λόγο οι βεντούζες είχαν αγκαλιάσει το κορμί του και σε κάθε του προσπάθεια να απαλλαγεί από αυτές ένιωθε αφόρητο πόνο. Τον έπιασε κρύος ιδρώτας .
Άρχισε να βαρά, στο στήθος του , στα πόδια του , στην κοιλιά του οπουδήποτε τα είχε τοποθετήσει, κατευθείαν πάνω σε αυτές τις βεντούζες δυνατά μπας και τις σπάσει . Μάταια. Καμία από αυτές τις κινήσεις απελπισίας δεν μπορούσε να τον λυτρώσει. Δεν άργησε να χάσει πλήρως τον έλεγχο του εαυτού του. Αυτά τα μαραφέτια έμοιαζε λες και τον είχαν κυριεύσει. Πάλλονταν ολόκληρος σαν ανθρωπόμορφος δονητής. Προσπάθησε να μπει στην μπανιέρα που είχε γεμίσει με νερό πριν για το καθημερινό του λουτρό μπας και τα βραχυκυκλώσει. Με κίνδυνο ηλεκτροπληξίας βούτηξε μέσα. Το μόνο που κατάφερε ήταν να προκαλέσει τέτοιες αναταράξεις στο νερό και στο κορμί του από το ηλεκτρικό σοκ που σχεδόν έπεσε κάτω αναίσθητος.
Είχε χάσει απολύτως τον έλεγχο. Με μεγάλη δυσκολία έβαλε το μεγάλο του παλτό πρόχειρα και κίνησε βιαστικά προς το κοντινότερο κατάστημα τελεμαρκετινγκ μπας και βρει την λύτρωση.. Ένιωθε τα περίεργα βλέμματα των περαστικών απάνω του , βλέμματα λύπησης για την κατάσταση του που θύμιζε άρρωστο σε προχωρημένη κατάσταση πάρκινσον. Κάλυψε το πρόσωπο του με ένα κασκόλ και έβαλε στο κεφάλι του την κουκούλα. Ήθελε να αποφύγει κάθε ατυχής συνάντηση με κάποιο γνωστό. Ύστερα ένιωσε μια στιγμιαία παράλυση και μετά συνέβη κάτι το απίστευτο, το μοναδικό, το αναπάντεχο. Το κορμί του άρχισε να σκληραίνει , τα νεύρα στους μυς του να πετάγονται έξω από το δέρμα και ολόκληρος να πρήζεται ωσάν τον Χουλκ. Τόση ώρα υπό την επήρεια έντονης παθητικής γυμναστικής άρχιζε να δέχεται με ορμή τα αποτελέσματα της. Οι παλμοί συνέχιζαν να έχουν την ίδια δαιμονική ταχύτητα και το κορμί του άρχιζε σιγά σιγά να κερδίζει όγκο και να παίρνει μυθικές διαστάσεις . Τώρα έμοιαζε με σπαρτιάτη μαχητή ή τον ίδιο τον εξολοθρευτή (στο πρώτο που ήταν πιο νεαρός ο Αρνι). Το κορμί του δεν σταμάταγε να αναπτύσσεται. Μεγάλωνε σε ύψος και πλάτος. Η όψη του γίνονταν τρομακτική. Ο γιγάντιος ανθρωπόμορφος δονητής έμοιαζε σαν να ξέφυγε από κάποια σελίδα κόμικς.
Άρχισε να μεταλλάσσεται και εσωτερικά , να σκληραίνει, να διψάει για βία. Ήθελε κάπως να ξεσπάσει. Η οργή του, ο θυμός του έμοιαζε ανεξέλεγκτος . Απόλυτα κοντρολαρισμένος και υποταγμένος στις παλλόμενες βεντούζες αναποδογύριζε αυτοκίνητα, έσπαγε βιτρίνες, γρονθοκοπούσε περαστικούς, έμπαινε σε τράπεζες άνοιγε τα χρηματοκιβώτια με μια γροθιά και άδειαζε τα ταμία, επιδίδονταν σε άσεμνες χειρονομίες σε 10χρονα παιδάκια και σήκωνε τις φούστες των κοριτσιών με ένα του φύσημα. Ω θεέ μου ήταν ένας κακός Αντί-υπερηρωας. Όπως πάντα όμως κάθε κακός Αντι-υπερηρωας έχει και την ευαίσθητη πλευρά του θαμμένη κάπου στο βάθος της καρδιάς του. Δεν άργησε να την βρει . θυμήθηκε ότι ήταν ο Τάκης ο καλός δημόσιος υπάλληλος που πακετάρει δέματα στα ελτα και δεν έχει πειράξει ούτε μύγα. Που πληρώνει το νοίκι στην ώρα του και κάθε Κυριακή πηγαίνει να φάει με τους γονείς του. Που έδωσε το χαμένο πορτοφόλι με τα 500 ευρο στους μπάτσους και δεν τα κράτησε για πάρτη του. Που όταν ο συγκάτοικος του φέρνει γκόμενες στο σπίτι εκείνος φεύγει και πληρώνει ξενοδοχείο για να μην τον ενοχλεί. Ο Τάκης είναι καλός ρε. Ο Τάκης έπρεπε να πάει στο υποκατάστημα Τελεμαρκετινγκ και να δώσει τέλος σε αυτό το μαρτύριο του άμεσα.
Στο κατάστημα πλησίασε την ώρα που εκείνο έκλεινε. Δεν δυσκολεύτηκε να το παραβιάσει. Μπαίνοντας προς μεγάλη του έκπληξη έγινε μάρτυρας ενός σατανικού σχεδίου. Ο Αρχιτελεμαρκετιστας με το επιτελείο του ετοίμαζαν τα τελευταία κομμάτια Gymform Duo με σκοπό να τα διοχετεύσουν στην αγορά σε ανυποψίαστους πελάτες που η ύπαρξη τους παίρνει νόημα στην φαντασίωση του τέλειου άνδρα. Τι φρικτό!!!!!. Το σχέδιο τους ιδιοφυές. Θα έδιναν τα δαιμονικά όργανα γυμναστικής σε πελάτες . Εκείνοι θα μεταμορφώνονταν σε κακούς Αντι-υπερηρωες και θα προκαλούσαν χάος στην πόλη. Θα άδειαζαν τράπεζες και δημόσια ταμία. Το χρηματιστήριο θα ακολουθούσε τρελή πτώση και η χώρα θα έμπαινε σε βαθιά οικονομική κρίση. Η τελεμαρκετινγκ θα είχε την λύση έτοιμη. Θα πούλαγε το σχέδιο ανασύνταξης της χώρας σε ελκυστικό τηλεοπτικό πακέτο στην εκπληκτική προσφορά των 2 δις ευρο περιλαμβανόμενων των εξόδων αποστολής. Λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο.
Μπήκε μέσα φουριόζος ο άνθρωπος δονητής και τα έκανε όλα ρημαδιό. Ύστερα από μια επική μάχη με τον Τονι λιτλ κατάφερε να επιβιώσει και να πιάσει τον αρχιτελεμαρκετιστα στα χέρια του. Εκείνος τον παρακάλεσε να τον αφήσει και τον δελέασε με χρήματα και δόξα. Ο Τάκης όμως είχε μπέσα και καλή ψυχή και δεν μάσησε. Με μια γροθιά στο στήθος έχωσε το χέρι του στην καρδιά του δημιουργού του και την ξερίζωσε. Την έφερε στο στόμα του και την έφαγε χαρίζοντας ένα ωραίο αιμοβόρικο και ανατριχιαστικό φινάλε στη ιστορία μας. Ύστερα έκαψε στη πυρά τον πατέρα-κατασκευαστή του. Ο άνθρωπος δονητής ήξερε ότι τώρα δε θα έβρισκε ποτέ το αντίδοτο για να απαλλαγεί από τις βεντούζες. Θυσίασε την δικιά του ύπαρξη για το καλό της ανθρωπότητας, Δεν αξίωσε τις τιμές που του αρμόζουν παρά έφυγε μακριά στο βόρειο πόλο για να μη προκαλέσει και άλλο κακό. Πήγε να βρει τον τέρας του φραγκεσταιν και άλλα φρικιαστικά δημιουργήματα ασυνείδητων κακόβουλων και ματαιόδοξων ανθρώπων, δημιουργήματα που αυτοεξορίσθηκαν μακριά από μια κοινωνία σκληρή και ξένη απέναντι τους.
Αίσχος και ντροπή…. μα που είναι το κράτος δικαίου? που είναι η ανταμοιβή για αυτά που πρόσφεραν οι σύγχρονοι υπερηρωες? Πότε θα δικαιωθούν οι απόκληροι της κοινωνίας στην συνείδηση του Λαού?

ΤΕΛΟΣ

16 σχόλια:

Misirlou Oubliez είπε...

Exe xari pou exoun apergia oi dimosiografoi simera kai den doulevei kanena a8litiko site na xazepsw kai ka8isa kai to diavasa to sedonaki sou...

Κολοκύθι είπε...

Υπερηρωες φουσκωτές κούκλες, άλλος τους φουσκώνει άλλος τους σκάει.

Πολύ καλό καμπαμαρού.

Ανώνυμος είπε...

Δε κατάλαβα τίποτα.

Unknown είπε...

εύγε!
απέφυγες τεχνιέντως την
σεξουαλική τροπή της ιστορίας.

respect για το ποστ!

Ανώνυμος είπε...

To finale me ton Tony Little polu gelio re.
Alla i teleutaia paragrafos kouli! Pou einai i politeia? Den uparxei kratos.
Tha itan kalos xaraktiras sto Paparise..

Erisadesu είπε...

ελπίζω να μη τα γράφεις απο προσωπική εμπειρία όλα αυτά.
Κατεραμένε Μαετζίμα

αμμος είπε...

Αν το τελείωνες διαφορετικά θα ήταν πολύ καλό, του έδωσες πλάκα αλλά έχασε σε ατμόσφαιρα. Μου άρεσε πάντως όπως και να 'χει.

lee είπε...

Ευτυχως η συναδελφος γλυτωσε. Περιμενα χαρντκορίλα στο τελος.

Johnny-Faux είπε...

Για μια στιγμη φοβήθηκα ότι το κείμενο σου θα ήταν άλλη μια προσπάθεια δυσφήμισης των αδικημένων ταχυδρομικών υπαλήλων, αλλά όχι.

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Moυ θυμισε τον χαρακτηρισμο citizen dildo απο την ταινια Vanilla Sky :)


Just a dropper by

Aggelos Spyrou είπε...

Πολύ ωραίο.

Πότε θα γράψεις τη συνέχεια;



:)

david santos είπε...

Helo Kambamaru.

I wish you a good end of 2007 and a good year of 2008.


David Santos

Aggelos Spyrou είπε...

Συμφωνώ με τον... από πάνω! :Ρ :)

exMrsAbramovich είπε...

Ωραία ιστορία!
Μέχρι τώρα μου άρεσαν πολύ τα τελεμάρκετινγκ αλλά απο τότε που μας διαφώτισες για το ύπουλο σχέδιό τους δε θα τα ξαναδώ ποτέ με το ίδιο μάτι...
Αλλά θα συνεχίζω να τα παρακολουθώ φανατικά.

fanis είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Flonsavardu είπε...

Αυτό θα πει ωραία ιστορία! Δεν ξέρω γιατί, αλλά γέλασα και μου άρεσε πολύ. Για να μην πω πόσο επίκαιρο και προφητικό είναι το post σου!

Κρίμα που δεν γράφεις πια.