Όλοι μαζί για ένα καλύτερο Περιβάλλον (Σαν προεκλογικό σύνθημα ακούγεται ρε πουστη μου αυτός ο τίτλος)

Το παραδέχομαι , παίρνω το αμάξι μου για να πάω ακόμα και στο περίπτερο 100 μέτρα πιο κάτω από το σπίτι μου. Μπορεί η Θάλεια η φίλη μου που είναι αυτής της Greenpeace , της μεγάλης κερδοφόρας, ουψ συγγνώμη, της αφιλοκερδούς εκείνης οικολογικής οικουμενικής οργανώσεως, να μου λέει ότι η αλόγιστη χρήση του αυτοκινήτου δημιουργεί το μεγαλύτερο ποσοστό ρύπων στην ατμόσφαιρα αλλά δυστυχώς εγώ δεν της δίνω σημασία. Να μυρίζω την μασχάλη του διπλανού μου στο λεωφορείο ενώ μπορώ να είμαι άνετος στο αμαξάκι μου με την μουσικουλα μου και το ερκοντίσιον μου, ρε Θάλεια?

Τώρα που το θυμήθηκα, τις προάλλες πήρα το τουτουνι και πήγα προς παραλία μεριά. Οδηγώντας έκανα ένα τσιγαράκι για το δρόμο. "Εντάξει αφού έχω το μεγάλο «τασο» απ' έξω γιατί να σβήσω τη γόπα μέσα και να μυρίζει τσιγαριλα τ'αμάξι?" ,δικαιολογήθηκα στον εαυτό μου όταν την άφησα από το χέρι μου να πέσει στο δρόμο. Όταν έφτασα στην παραλία εκεί που δροσιζόμουν αυτή η ριμάδα η θάλασσα ξέβρασε ένα κουτάκι κόκα κόλα. «Τους πούστηδες, ρυπαίνουν την θάλασσα, τα τσογλάνια, και δεν θα έχουμε που να κολυμπάμε στο μέλλον» ψιθύρισα αρκετά εκνευρισμένος και ύστερα πέταξα με δύναμη το κουτάκι πίσω στη θάλασσα. Αφού έφαγα κάτι πρόχειρο είπα να σηκωθώ να το ρίξω στο κάδο 10 μέτρα πιο πέρα αλλά εκείνος ήταν τίγκα στο σκουπίδι. Εκνευρίστηκα πολύ σας λέω και καταράστηκα του υπευθύνους που δεν τους αδειάζουν τακτικά. Τελικά άνοιξα μια τρύπα στην άμμο και έθαψα τα απορρίμματα μου μέσα. Ούτε γάτα ούτε ζημιά που λέει και ο σοφός μας λαός.

Με την απαλευτη ζέστη των ημερών μια βουτιά στην παραλία δεν είναι αρκετή. Γι αυτό όταν και γύρισα σπίτι άνοιξα το ερκοντίσιον στο φουλ για να δροσίσει το σπίτι. Μετά από κανένα 12ωρο ρε αδελφέ εκεί που το κορμί μου είχε γίνει μια κινούμενη μάζα από πάγο διακόπηκε το ρεύμα. Τα καθικια της ΔΕΗ, αναρωτήθηκα, πάλι άφησαν το δίκτυο χωρίς συντήρηση και κάνουν, και καλά, ελεγχόμενες διακοπές αφήνοντας το λαό να τσουρουφλιστεί μέσα στο λιοπύρι. Έστειλα μια εναέρια μούντζα στον άγνωστο υπεύθυνο και περίμενα να επανέλθει το ρεύμα. Όταν αυτό επανήλθε με το καλό, τρόμαξα γιατί ακούστηκε δυνατός και απότομος ο ήχος από την τηλεόραση που βεβαία ήταν ανοιχτή-μονίμως είναι εδώ που τα λέμε- στην διαπασών πριν την διακοπή. Έπεσα πάνω στις ειδήσεις όπου έντρομος παρακολούθησα λαιβ τις φλόγες να καίνε τα δάση στην Πάρνηθα και θυμήθηκα συνειρμικά το σπίτι του φίλου μου του Παύλου στην κοινότητα Βουτσά Πεντέλης που το είχε κτίσει ο μάγκας πάνω σε ένα χαρτογραφημένο αναδασωτέο οικόπεδο. «Χρυσή ευκαιρία να καβατζώσω και εγώ κανένα στη Πάρνηθα» σχεδόν αναφώνησα καθώς έβλεπα το ελαφάκι να γίνεται ψητό στα κάρβουνα. Αμέσως αυτοχαστουκίστηκα που έκανα τέτοια αμαρτωλή σκέψη και έπεισα τον εαυτό μου να αποκτήσει επιτέλους οικολογική συνείδηση. Έτσι λοιπόν από δω και πέρα δε θα αφήσω τη Κυρία Σουλα την γειτόνισσα να μας φλομώνει με τα αεροζόλ της και θα σκυλοβρίσω το Μπάμπη τον ξάδελφο μου όταν τον ξαναδώ να πετάει χαρτιά στο δρόμο.

Λοιπόν αδέλφια εγώ θα πάω την Κυριακή στις 7 έξω από την βουλή για να βρίσω τον δαίμονα πολύδωρα και τον κρατικό μηχανισμό για την ολιγωρία που έδειξαν στο θέμα των πυρκαγιών. Θα απαιτήσω άμεσα να φυτρώσουν δέντρα και ας λένε οι ειδικοί ότι δε χρειάζεται επιπολαιότητα στην αναδάσωση για να μη τα κάνουμε χειρότερα απ’ότι είναι παρά να αφήσουμε την φύση μόνη της να αναγεννηθεί από την σταχτή της . Θα είμαι εκεί να ενώσω τη φωνή μου με χιλιάδες άλλων γιατί εγώ σέβομαι το περιβάλλον. Και μάλιστα θα πετάξω και χιλιάδες Φέϊγ- βολάν που έχω ετοιμάσει με κεντρικό σύνθημα «όχι άλλο κάρβουνο». Σκέφτηκα να πετάξω χαρτί γιατί θα είναι μια έμμεση διαμαρτυρία των δέντρων -άμα το πιάσατε το νόημα. Παιδιά για όλα φταίνε οι εμπρηστές και ο Πολύδωρας. Εγώ ωσαν αναμάρτητος οικολόγος πρώτος το λίθο βαλλέτω.

Και εσύ άμοιρε αναγνώστη που με καταριέσαι γιατί σου φαίνεται ότι ειρωνεύομαι την οικολογική σου ευαισθησία και την ενστικτώδη αντίδραση σου κατά πάντων σκέψου ότι αν δεν στρέψεις το ανάθεμα στο καθρέπτη σου η καταγγελία σου θα παραμείνει φωνή βοώντων εν τη ερήμω

Note:Τα πρόσωπα που αναφέρονται στο παρών ποστ ανάγονται στην σφαίρα της φαντασίας (όπως πάντα άλλωστε) ….εκτός από τον Πολύδωρα που μακάρι να ανάγονταν