Παρασκευή 6 Ιουλίου 2007

Όλοι μαζί για ένα καλύτερο Περιβάλλον (Σαν προεκλογικό σύνθημα ακούγεται ρε πουστη μου αυτός ο τίτλος)

Το παραδέχομαι , παίρνω το αμάξι μου για να πάω ακόμα και στο περίπτερο 100 μέτρα πιο κάτω από το σπίτι μου. Μπορεί η Θάλεια η φίλη μου που είναι αυτής της Greenpeace , της μεγάλης κερδοφόρας, ουψ συγγνώμη, της αφιλοκερδούς εκείνης οικολογικής οικουμενικής οργανώσεως, να μου λέει ότι η αλόγιστη χρήση του αυτοκινήτου δημιουργεί το μεγαλύτερο ποσοστό ρύπων στην ατμόσφαιρα αλλά δυστυχώς εγώ δεν της δίνω σημασία. Να μυρίζω την μασχάλη του διπλανού μου στο λεωφορείο ενώ μπορώ να είμαι άνετος στο αμαξάκι μου με την μουσικουλα μου και το ερκοντίσιον μου, ρε Θάλεια?

Τώρα που το θυμήθηκα, τις προάλλες πήρα το τουτουνι και πήγα προς παραλία μεριά. Οδηγώντας έκανα ένα τσιγαράκι για το δρόμο. "Εντάξει αφού έχω το μεγάλο «τασο» απ' έξω γιατί να σβήσω τη γόπα μέσα και να μυρίζει τσιγαριλα τ'αμάξι?" ,δικαιολογήθηκα στον εαυτό μου όταν την άφησα από το χέρι μου να πέσει στο δρόμο. Όταν έφτασα στην παραλία εκεί που δροσιζόμουν αυτή η ριμάδα η θάλασσα ξέβρασε ένα κουτάκι κόκα κόλα. «Τους πούστηδες, ρυπαίνουν την θάλασσα, τα τσογλάνια, και δεν θα έχουμε που να κολυμπάμε στο μέλλον» ψιθύρισα αρκετά εκνευρισμένος και ύστερα πέταξα με δύναμη το κουτάκι πίσω στη θάλασσα. Αφού έφαγα κάτι πρόχειρο είπα να σηκωθώ να το ρίξω στο κάδο 10 μέτρα πιο πέρα αλλά εκείνος ήταν τίγκα στο σκουπίδι. Εκνευρίστηκα πολύ σας λέω και καταράστηκα του υπευθύνους που δεν τους αδειάζουν τακτικά. Τελικά άνοιξα μια τρύπα στην άμμο και έθαψα τα απορρίμματα μου μέσα. Ούτε γάτα ούτε ζημιά που λέει και ο σοφός μας λαός.

Με την απαλευτη ζέστη των ημερών μια βουτιά στην παραλία δεν είναι αρκετή. Γι αυτό όταν και γύρισα σπίτι άνοιξα το ερκοντίσιον στο φουλ για να δροσίσει το σπίτι. Μετά από κανένα 12ωρο ρε αδελφέ εκεί που το κορμί μου είχε γίνει μια κινούμενη μάζα από πάγο διακόπηκε το ρεύμα. Τα καθικια της ΔΕΗ, αναρωτήθηκα, πάλι άφησαν το δίκτυο χωρίς συντήρηση και κάνουν, και καλά, ελεγχόμενες διακοπές αφήνοντας το λαό να τσουρουφλιστεί μέσα στο λιοπύρι. Έστειλα μια εναέρια μούντζα στον άγνωστο υπεύθυνο και περίμενα να επανέλθει το ρεύμα. Όταν αυτό επανήλθε με το καλό, τρόμαξα γιατί ακούστηκε δυνατός και απότομος ο ήχος από την τηλεόραση που βεβαία ήταν ανοιχτή-μονίμως είναι εδώ που τα λέμε- στην διαπασών πριν την διακοπή. Έπεσα πάνω στις ειδήσεις όπου έντρομος παρακολούθησα λαιβ τις φλόγες να καίνε τα δάση στην Πάρνηθα και θυμήθηκα συνειρμικά το σπίτι του φίλου μου του Παύλου στην κοινότητα Βουτσά Πεντέλης που το είχε κτίσει ο μάγκας πάνω σε ένα χαρτογραφημένο αναδασωτέο οικόπεδο. «Χρυσή ευκαιρία να καβατζώσω και εγώ κανένα στη Πάρνηθα» σχεδόν αναφώνησα καθώς έβλεπα το ελαφάκι να γίνεται ψητό στα κάρβουνα. Αμέσως αυτοχαστουκίστηκα που έκανα τέτοια αμαρτωλή σκέψη και έπεισα τον εαυτό μου να αποκτήσει επιτέλους οικολογική συνείδηση. Έτσι λοιπόν από δω και πέρα δε θα αφήσω τη Κυρία Σουλα την γειτόνισσα να μας φλομώνει με τα αεροζόλ της και θα σκυλοβρίσω το Μπάμπη τον ξάδελφο μου όταν τον ξαναδώ να πετάει χαρτιά στο δρόμο.

Λοιπόν αδέλφια εγώ θα πάω την Κυριακή στις 7 έξω από την βουλή για να βρίσω τον δαίμονα πολύδωρα και τον κρατικό μηχανισμό για την ολιγωρία που έδειξαν στο θέμα των πυρκαγιών. Θα απαιτήσω άμεσα να φυτρώσουν δέντρα και ας λένε οι ειδικοί ότι δε χρειάζεται επιπολαιότητα στην αναδάσωση για να μη τα κάνουμε χειρότερα απ’ότι είναι παρά να αφήσουμε την φύση μόνη της να αναγεννηθεί από την σταχτή της . Θα είμαι εκεί να ενώσω τη φωνή μου με χιλιάδες άλλων γιατί εγώ σέβομαι το περιβάλλον. Και μάλιστα θα πετάξω και χιλιάδες Φέϊγ- βολάν που έχω ετοιμάσει με κεντρικό σύνθημα «όχι άλλο κάρβουνο». Σκέφτηκα να πετάξω χαρτί γιατί θα είναι μια έμμεση διαμαρτυρία των δέντρων -άμα το πιάσατε το νόημα. Παιδιά για όλα φταίνε οι εμπρηστές και ο Πολύδωρας. Εγώ ωσαν αναμάρτητος οικολόγος πρώτος το λίθο βαλλέτω.

Και εσύ άμοιρε αναγνώστη που με καταριέσαι γιατί σου φαίνεται ότι ειρωνεύομαι την οικολογική σου ευαισθησία και την ενστικτώδη αντίδραση σου κατά πάντων σκέψου ότι αν δεν στρέψεις το ανάθεμα στο καθρέπτη σου η καταγγελία σου θα παραμείνει φωνή βοώντων εν τη ερήμω

Note:Τα πρόσωπα που αναφέρονται στο παρών ποστ ανάγονται στην σφαίρα της φαντασίας (όπως πάντα άλλωστε) ….εκτός από τον Πολύδωρα που μακάρι να ανάγονταν

10 σχόλια:

lee είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
lee είπε...

Δεν εχω κατεβει ποτε μου σε διαμαρτυρια. Ο λογος ομως που θελω να κατεβω ειναι για ολες εκεινες τις φορες που δεν πηγα. Τι να το κανω τωρα που καηκε το δασος. Θα προτιμουσα να μην τσεπωνουν τοσα πολλα οι γαμ***νοι που μας κυβερνανε και να φροντιζαν να εχουμε σωστα αεροπλανα πυροσβεσης, σωστη συντηρηση των ζωνων πυροπροστασιας, περισσοτερους πυροσβεστες, καλυτερο συντονισμο, εστω εποπτευση των δασων στις επικυνδινες περιοδους για πυρκαγιες.
Γι αυτο υποτιθεται τους ψηφιζουμε, γι αυτο τους εμπιστευομαστε το μελλον μας. ΚΡΑ σε ολους τους. Και ισως αν μαζευτουμε πολλοι, μπορει και να ξυπνησουν απο το ληθαργο της εξουσιο-χρηματολαγνειας που τους διακατεχει.
Δυστυχως για αυτους δεν εχουμε αποκοιμηθει ολοι μπροστα στο χαζοκουτι, ουτε παραμιλαμε απο τα δανεια που μας προσφεραν απλοχερα, μετα το μεγαλο φαγοποτι του Χρηματιστηριου. ΚΡΑ και φτυσιμο στις εκλογες. Μπορει να γινει?

kabamaru είπε...

Μαζι σου λη αρκει να μη μεινουμε ολοι στα λογια...

αμμος είπε...

Φίλε Καμπαμαρού, χωρίς παρεξήγηση έχω βαρεθεί να διαβάζω κείμενα και σχόλια με τη λογική του ποστ σου, όσο βέβαια έχω βαρεθεί και να διαβάζω κείμενα σούπερ αγωνιστικά και "γιούργια να σώσουμε τα δάση".

Είναι πολύ τίμιο να βάζεις το ζήτημα της προσωπικής ευθύνης μπροστά, αλλά αυτά τα έχουν συζητήσει και τα έχουν προτάξει οι οικολόγοι και οι φεμινίστριες ήδη από τη δεκαετία του '70. Και την ατομική μας ευθύνη πρέπει να κοιτάξουμε και την πολιτική πίεση που πρέπει να ασκηθεί, δεν είναι δίλημμα. Σε μια πόλη που δεν υπάρχει πρόγραμμα ανακύκλωσσης, ποια ευθύνη μπορεί να αναλάβει ένα άτομο; Είναι στο χέρι μας να συγκροτηθεί επιτέλους εθνικό κτηματολόγιο ή να αποκτήσει η Ελλάδα συγκεκριμένη πολιτική για το περιβάλλον; Αυτά και συγγνώμη για το σεντονάκι, αλλά φαντάζομαι ότι ήθελες να ανοίξεις μια συζήτηση με το ποστ σου.

kabamaru είπε...

πρωτον ναι ηθελα να ανοιχτει καποια συζητηση. Δευτερον δε χρειαζεται να ζητας συγνωμη για το σεντονι. τριτον δεν ειπα σε καμια περιπτωση οτι υποβαθμιζω την μαζικη κινηση των πολιτων ιδιως για θεματα στα οποια εχω υπερευεσθησια οπως τα του περιβαλλοντος. Απλα ρε αμμος απευθυνομαι σε αυτους τους ανθρωπους που γαμανε το περιβαλλον και συναμα ψαχνουν παντου υπευθυνους για να καλυψουν την δικη του ευθυνοφοβια. Ειναι απλο αυτο που λεω....μακρια απο τους υποκριτες δηθεν οικολογους που βρισκονται γυρω μας..και ισως σε ενα βαθμο να ειμαι και εγω απο δαυτους, ουδεις αναμαρτητος-ολοι ρυπαινουμε.
Τωρα για το συγκεκριμενο ζητημη της αναδασωσης θα ηθελα να τονισω οτι πρεπει να φανουμε και λιγο ψυχραιμοι. Ισως η απαιτηση για αμεση αναδασωση να φερει πιο καταστροφικες συνεπειες. Υπαρχουν φωνες που ζητουν να αφησουμε την φυση να αναδιοργανωθει απο μονη της. Οχι αλλη ασκοπη παρεμβαση.

Κατα τ'αλλα εχεις δικιο στα περι οργανωμενης πολιτικης για το περιβαλλον.

Κατουρημένη ποδιά είπε...

egw lew na pame oloi sta aerodromia na fugoume apo auth th xwra..

Meta mporoume na th noikiasoume ws xwra twn ekswristwn. Opws htan to pale pote h Australia..

Ανώνυμος είπε...

"...εγώ λέω να περάσουμε μέσα από τον τοίχο..."
Και απαντάει ο "τρύπιος": "Εγώ λέω να πετάξουμε πάνω από τον τοίχο..."
Και καταλήγει ο χασικλής: "Εγώ λέω να στρίψουμε ένα μπαφάκι να το σκεφτούμε...".
Παλιό, αλλά αξέχαστο ανεκδοτάκι... lol!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

τα λέμε εκεί, ρε...

kabamaru είπε...

katourimeni eisai ligo akraios alla de mou fainetai kai kaki i idea soy :)

zaratustra lol

spuro piges telika?

Iliaxtida είπε...

ολοι λιγο πολυ ετσι ειμαστε.αποτι καταλαβα προσπαθησεις να αποκτησεις μαι οικολογικη συνειδηση..η αληθεια ειναι οτι χρειαζεται προσωπικες θυσιες,οι οποιες ειναι πολυ απλες αλλα με τον (ανετο) τροπο ζωης που εχουμε συνηθισει μας φαινονται βουνο..