Τρίτη 17 Ιουλίου 2007

Η χήρα και ο ελέφαντας

Πρόσωπα σκυθρωπά και παγωμένα , πνιχτά κλάματα γνήσια ή κροκοδείλια συνέθεταν το δραματουργικό σκηνικό στην αυλή του συγχωρεμένου Κυρίου Γ. Η σιωπή έσπαγε μονό από τον ηχηρό ρούφηγμα του καφέ της παρηγοριάς και τα μοιρολόγια των γυναικών. Η χήρα του καθονταν σε μια πλαστική καρέκλα κάτω από την ξύλινη πέργκολα και απαντούσε με μια ελαφρά υπόκλιση του κεφαλιού της στα συλλυπητήρια των συγγενών.

Σ' εκείνη την πλαστική καρέκλα θυμάται τον Μακαρίτη ντυμένο με το λιγδιασμένο άσπρο φανελάκι του να θρονιάζεται τα πρωινά και να την προστάζει να του σερβίρει τηγανιτά αυγά με καβουρδισμένο μπέικον. Ανακατεύονταν σαν τον κοιτούσε να καταβροχθίζει λαίμαργα και βιαστικά το πρωινό. Σαν τέλειωνε την ευχαριστούσε με το πεταχτό εκείνο χαμόγελο που φαίνονταν αστείο κάτω από τα λερωμένα μουστάκια του. Η στιγμή που τον αποχαιρετούσε όταν εκείνος έφευγε για την δουλεία με ένα στεγνό «εις το επανιδείν» κερασμένο από τα μαγκωμένα χείλη του ήταν η αγαπημένη της, μιας και καταστάλαζε το συναίσθημα αποστροφής που ένιωθε για το άξεστο προσωπείο του. Καθώς όμως οι ώρες της απουσίας του περνούσαν, που και που, εκείνη ένιωθε άδεια και μόνη και σαν τελικά τον άκουγε να γυρίζει κακόκεφος και κατάκοπος από το μεροκάματο έτρεχε στην αυλή να τον καλωσορίσει. Όταν αυτός καθόταν για να ξαποστάσει λίγο στην αγαπημένη του καρέκλα, κάτω από εκείνη την ξύλινη πέργκολα, του χάριζε ένα διστακτικό φιλί έστω και αν τις περισσότερες φόρες εκείνος την απωθούσε σχεδόν βίαια μακριά του για να χυθεί γρήγορα στο κρεβάτι και να αρχίσει το ροχαλητό του.

Τις Κυριακές όταν είχε καλό καιρό ο Κύριος Γ πήγαινε για ψάρεμα στον όρμο λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω από το σπίτι τους. Γυρίζωντας σπίτι περνούσε ατέλειωτες ώρες στη γνώριμη θέση του με ένα σταυρόλεξο στο χέρι ψάχνοντας λέξεις και γρίφους και όταν κάτι τον δυσκόλευε ρωτούσε την Κυρά του βάζοντας μια στιγμιαία παύση στη βουβαμάρα μεταξύ τους. Από εκείνη την λευκή πλαστική καρέκλα σηκώνονταν μόνο όταν βράδιαζε και δίχως κουβέντα έφευγε για το καφενείο. Σαν γύριζε, αργά την νύχτα, και πλάγιαζε δίπλα της συνήθιζε να τρίβει την τεράστια κοιλιά του πάνω στην πλάτη της σαν σε ερωτικό κάλεσμα κάποιου θηρίου στη ζούγκλα. Ύστερα έσκουζε πάνω της ωσαν πληγωμένος σκύλος και εκείνη η τσιρίδα που έβγαζε όταν τελείωνε ακούγονταν τόσο αστεία στα αυτιά της που σχεδόν ξέχναγε πόσο την ενοχλούσε η μυρωδιά του ποτού στην ασθμαίνουσα ανάσα του.

Εκείνη τη καλοκαιρινή πένθιμη μέρα που μύριζε γιασεμί και λιβάνι στην αυλή του μακαρίτη η χήρα μπορούσε ακόμα να αναγνωρίσει ανάμεσα σε τόσες μυρωδιές εκείνη του ανδρός της ποτισμένη πάνω στην πλάτη της πλαστικής καρέκλας που για πρώτη φορά αγκάλιαζε το δικό της κορμί . Εκεί καθόταν ο μακαρίτης και όταν συνέβη το κακό το προηγούμενο απομεσήμερο. Είχε μόλις τελειώσει το φαγητό του γλύφοντας τη ράχη του σαργού που είχε πιάσει στην πρωινή ψαριά αφήνοντας παραπονεμένη την γάτα που νιαούριζε εκλιπαρώντας για κάποιο κομμάτι. Ένα κόκαλο του έκλεισε τον οισοφάγο. Άρχιζε να πάλλεται ολάκερος και με δύναμη να ταλαντεύει δεξιά και αριστερά τον ίδιο και την καρέκλα του. Η κυρά του που άπλωνε τα ρούχα με γυρισμένη την πλάτη της άρχιζε να μουρμουρά δυνατά ένα νευρικό σκοπό για να καλύψει τον ήχο απο το απεγνωσμένο του κάλεσμα για βοήθεια. Γύρισε μόνο για να απολαύσει την στιγμή της καθαίρεσης από τον προσωπικό του πλαστικό θρόνο όταν πια σωριάστηκε χαμου σαν σακί και το σύριγμα την αναπνοής του έσβησε για πάντα.

Δεν είχε σουρουπώσει ακόμα όταν ένας δυνατός κρότος, που έμοιαζε με πιστολιά, ακούστηκε από μακριά . Οι λιγοστοί μαυροφορεμένοι συγγενείς στην αυλή της χήρας κίνησαν στην εξώπορτα να δουν τι συμβαίνει εκτός από την ιδία την χήρα που θεώρησε το γεγονός ασήμαντο για να την σηκώσει από την καρέκλα του άνδρα της. Είδαν λοιπόν στο βάθος ένα σύννεφο σκόνης που σκέπαζε τα πάντα ενώ στα αυτιά τους τώρα έρχονταν σχεδόν καθαρός ένας θόρυβος που έμοιαζε στην πραγματικότητα σαν ένα σύμπλεγμα δυσαρμονικών μεταξύ τους θορύβων. Δεν άργησε πολύ όμως να φανεί μπρος στα σαστισμένα μάτια τους μια παράφρων ομάδα ανθρώπων που έτρεχε προς άγνωστες κατευθύνσεις. Πριν κοπάσουν οι ψίθυροι μεταξύ τους για το τι μπορεί να συμβαίνει η γη κάτω από τα πόδια τους άρχισε να τρέμει. Τα φλιτζανάκια του καφέ αναπηδούσαν στα μικρά πιατάκια ενώ το πιάτο με τα κόλλυβα και η φωτογραφία του μακαρίτη έπεσαν από το μικρό τραπεζάκι με το άσπρο δαντελένιο τραπεζομάντιλο και τις μαύρες κορδέλες. Οι συγγενείς ενστικτωδώς πετάχτηκαν στο δρόμο και μπλέχτηκαν με το τρομαγμένο πλήθος. Τώρα μπορούσαν να διακρίνουν το τεράστιο ζώο μανιασμένο να τρέχει προς το μέρος τους ενώ κάποια περιπολικά προσπαθούσαν να το ακινητοποιήσουν. Στο διάβα του το θηρίο είχε παρασύρει σχεδόν τα πάντα. Κατέβαζε με την προβοσκίδα του βαριά κλαδιά από τα δέντρα και τα πέταγε στους αστυνομικούς ενώ με τους τεράστιους χαυλιόδοντες του αναποδογύριζε τα παρκαρισμένα αμάξια. Οι επίγειες δυνάμεις αλλά ακόμα και ο ίδιος ο θηριοδαμαστής του που το είχε από μικρό στο τσίρκο και το ήξερε όσο κανενας άλλος έμοιαζαν ανήμποροι για την ώρα να το τιθασεύσουν

Ο επιβλητικός ελέφαντας κοντοστάθηκε έξω από την πόρτα της αυλής του συγχωρεμένου. Το άγριο ζώο άρχιζε να βρυχάται δυνατά και όλοι το κοιτούσαν με δέος. Σαν έσπασε με χαρακτηριστική ευκολία το φράχτη που περιστοίχιζε την αυλή, όλους τους έπιασε σύγκρυο και μεμιάς επιφωνήματα αγωνιάς απλώθηκαν στο χώρο όταν το είδαν να κατευθύνεται νωχελικά, με σταθερά και βαριά βήματα, προς εκείνη. Η χήρα δεν έκανε κάποια απεγνωσμένη κίνηση να ξεφύγει και στα μάτια όλων έδειχνε παγωμένη από τον φόβο. Μόνο εκείνη ήξερε εκείνη τη στιγμή το πόσο έτοιμη ένιωθε για να αντιμετωπίσει την επίθεση του ζώου. Και πράγματι αν κάποιος την κοιτούσε από κοντά εύκολα θα διαπίστωνε πόσο γυάλιζε τα βλέμμα της και πόσο κοφτερά έδειχναν τα νύχια της που είχαν πεταχτεί έξω από το πετσί στις άκρες των χεριών της. Ακόμα και το θεριό σάστισε για λίγο σαν αντίκρισαν τα σκοτεινά του μάτια την χήρα που έμοιαζε με αιλουροειδές σε θέση άμυνας έτοιμο να παλέψει με νύχια και με δόντια μπροστά στην απειλή αυτού του χοντρόπετσου όγκου. Σηκώθηκε στα χοντρά και μακριά του πίσω πόδια κρύβοντας τον ήλιο από την Χήρα που κρατούσε σφιχτά το μπράτσο της πλαστικής καρέκλας, ακούνητη από την θέση της. Μια σφαίρα έσκισε τον αερα και διαπέρασε με ορμή την σάρκα του και εκείνο σωριάστηκε σαν ένα οικοδόμημα που κατεδαφίζεται από ελεγχόμενη έκρηξη μπροστά στα γυμνά της πόδια γεμίζοντας με ανακούφιση όλους.

Κάποιοι σαν θα φέρνουν στην μνήμη τους εκείνη τη μέρα θα υμνούν την θεά τύχη και κάποιοι άλλοι το χέρι κάποιου αγίου που έσωσε την χήρα από βέβαιο θάνατο. Εκείνη μόνο θα την θυμάται ως την απόλυτη νίκη απέναντι σ’ ένα δυνατό αντίπαλο που διψούσε για εκδίκηση, που ζητούσε πίσω τα κεκτημένα του. Δεν ξέρει άμα η επόμενη μέρα είναι η απαρχή μια καινούργιας ζωής μα τίποτα πια στο κόσμο δεν θα μπορέσει εύκολα να την σηκώσει από αυτή την πλαστική καρέκλα του μακαρίτη.

32 σχόλια:

Κολοκύθι είπε...

Έδωσες δεύτερη ευκαιρία στη κυρά αλλά καμία στο τύπο. Τις λάθος επιλογές αυτή τις έκανε. Άδικο.


Μου άρεσε κάμπα. Κείμενο – έκπληξη.

angeliki marinou είπε...

Δεύτερη ευκαιρία στην κυρά; Γιατί, πότε είχε την πρώτη;

Απίθανο κείμενο!

Κολοκύθι είπε...

ΧΑ Ρεντον!Την περίμενα αυτή την απάντηση! ( από εσένα ειδικά που η γνώμη σου έχει άλλη βαρύτητα :-P)

Η κυρά την είχε την πρώτη ευκαιρία όταν δεν είπε όχι, όταν δεν το έβαλε στο πόδια ή έστω όταν δεν τον σκότωσε στη πρώτη βδομάδα γάμου.

angeliki marinou είπε...

Τέτοια μυαλά να κουβαλάς και θα μείνεις στο ράφι (μαζί μου).

Και η γνώμη μου κάνει δίαιτα.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

η επόμενη μέρα είναι η απαρχή μιας καινούργιας ζωής. Αισιόδοξα θέλω να το βλέπω...

numb είπε...

ίσως το καλύτερό σου ποστ!!
γαμάτο

Fight Back είπε...

πολυ γαμω kabamaru.
δηλαδη δε μου βγαινει να στο χαραμισω με καμια εξυπναδα..

παρολαυτα αν μου ελεγες πριν 6 μηνες οτι ο λεξ θα γραφει σχολιασμο επικαιροτητας κι ο καμπαμαρου ιστοριες, θα σε ελεγα γραφικο.
ή τρελο.

ή μαλακα.

ή παρανοικο.

ή φρικιο.

ή ασχετο.

ή μαλακα.

ή συντακτη της γελλας (ακα φιασκο)

kabamaru είπε...

kolokuthi kai renton euxaristw gia ta kala sas logia kai parakolouthw me endiaferon to debate sas sxetika me to poses "eukairies" eixe i Kura tou makariti (tin opoia kai misw metaksi mas)

spuro whateva! :)

numb thx! kai gw nomizw oti einai apo ta kalitera mou...toulaxiston kratithika auti ti fora kai de ta gamisa sto telos Xe!

fight eides allazoun oi kairoi ...alla ntaks o lex paramenei pio psimenos stis logotexnikes apopires...pio "pro" re paidi mou!

mc είπε...

Πολύ ωραίο. Γαμώτο κι εγώ ήθελα να σου πω εξυπνάδα κι έτσι, αλλά με συγκράτησε ο ΦΒ.

αμμος είπε...

Αγαπητέ Καμπαμαρού, έχεις πάσα για παιχνίδι. (Για το κείμενο θα επανέλθω)

kabamaru είπε...

ampot thx...!

DrStein είπε...

Αυτό το κείμενο είναι ίσως καλύτερο και από έναν αγώνα pro! - ΝΟΤ-

Ανώνυμος είπε...

Παρατηρώ μια μελαγχολική διάθεση στα τελευταία κείμενά σου αδερφέ Καμπαμαρού... Κάτι σε "τρώει" εσένα... Πάντως "τσάκισαν" οι περιγραφές! Εύγε! Αν και δεν κατάλαβα τη χρήση του ρήματος "λησμονώ". Με το συμπάθειο, αλλά δεν είναι συνώνυμο του "ξεχνάω" και όχι του "θυμάμαι";

Tanila είπε...

Λοιπόν έχουμε 1 σαργό, μια βάρκα,έναν ελέφαντα, 1 γάτα, 2 γέρους και μια σφαίρα.
Λοιπόοοοον.... σε ποια ηλικία πέθανε η γιαγιά μου;

Pan είπε...

Πραγματικά ωραίο.

Unknown είπε...

Igano φοβεό ρε συ... αριστοτεχνικολογοτεχνοκομψοτεχνημα..
έμεινα

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

μια νέα εβδομάδα ξεκινάει και το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να τη ζήσουμε...

eternal_worm είπε...

einai ia prwti fora pou diabazw ena post sou kai emeina malakas.

re file gamas

telos

kabamaru είπε...

paidia euxaristw olous sas gia ta kala sas logia

Zaratustra exeis dikio telika gia tin xrisi tou lismonw. Safws simainei ksexnw kai to evala san mia aligoria dilonontas diathesi ksexasmatos stin thimisi tou gegonotos. telika nomizw oti odigei ton anagnwsti perissotero se noimatiki pagida para dilwnei kati, ase pou de stekei sintaktika.... giauto tha to allaksw. Txh gia tin paratirisi. Ntaks grafw ta keimena- sinithws- monokondilia kai ta anaivazw xvris deuteri anagnwsi me apotelesma na kanw polles mlkies.

Tanila eisai morfi!

Ανώνυμος είπε...

Έτσι κάνουν οι σωστοί και ροκ καλλιτέχνες και γι'αυτό είμαι φαν σου! Μια Live έκθεση του έργου πάντα προσφέρει πάθος και αμεσότητα! Η ιστορία πάντως γ****ει!!! (...γαμάει δηλαδή... :D)
Πολλές χαιρετούρες!!!!

Pan είπε...

Α, και που'σε, δεν θυμάμαι αν σου το ανέφερα προηγουμένως, γουστάρω ιδιαίτερα το επάγγελμα - λειτούργημά σου!

kabamaru είπε...

poio einai auto re pan? (pali kana fousko tha petaksa kai de to thimamai?)

kabamaru είπε...

Ah den eimai papas re!

Sousou Delatroba είπε...

Αγαπητέ Καβαμαρέ,

Πάει καιρός που διάβασα την ιστορία σας και ακόμα δεν καταλαβαίνω γιατί σώσατε τη χήρα. Το ηθικόν και εφετζίδικον θα ήταν να τη φάτε μπαμπέσικα ή να την αφήσετε παράλυτη.

Σουσού

kabamaru είπε...

αγαπητη Σουσου

Στο παρτ δυο που ετοιμαζω και θα εχει ως τιτλο του "η επιστροφη του ελεφαντα¨ η χηρα θα τιμωρηθει παραδειγματικα, με θανατο, και η τιμωρια της,πιστεψτε με, θα εχει πολλα εφε! :)

Kabamaru

patsiouri είπε...

Οου, σίτ...μου θύμισες μία θεία μου...πάω να τηλ. στο θείο να δώ τί (άν) κάνει...

david santos είπε...

That this weekend is good for twirls the people Greek and without fires.

Misirlou Oubliez είπε...

Re file kai 6 mines na to afiseis to keimeno afto sto blog sou den prokeitai na to diavasw. Ande grapse tpt allo na allaksoume parastaseis.

david santos είπε...

I passed to see your excellent work and to desire a good week to you

Fight Back είπε...

αυτο το ποστ ειναι τοσο παλιο οσο δυο σχολια david santos

Iliaxtida είπε...

αυτο το ποστ τα εχει ολα..γραφικο,μελαγχολικο,αστειο,διαβαζεται ευχαριστα σε βαζει σε σκεψεις,και εχει και 2 σχολια του david santos!! :D

Ανώνυμος είπε...

http://katana.phpbbtest.com/

Το πρώτο Ελληνικό Forum για Ninja!

http://katana.phpbbtest.com/