Δευτέρα 2 Ιουλίου 2007

Μια μέρα στο Rockwave

(επιτέλους ένα φουσκωμένο σεντόνι αριστούργημα από τον Καμπαμαρου)

Είναι ωραία σε αυτά τα μεταλλικά φεστιβάλ στυλ rockwave. Σου λένε πάρε το τραίνο κατέβα στο σταθμό Σφενδαλη στη Μαλακάσα και σε 50 μέτρα θα βρεις τον συναυλιακό χώρο. Τελικά διαπιστώνεις ότι κατεβαίνεις στα τουρκοβουνια σε κάτι δάση που ουρλιάζουν τη νύχτα οι λύκοι και απέχεις 50 μέτρα από την παράκαμψη της εθνικής οδού για το terra vibes στο οποίο φτάνεις όταν περπατήσεις 3 χιλιόμετρα. Καθώς περπατάς μες ‘το λιοπύρι βάζεις στοίχημα με τον εαυτό σου αν η μπλούζα kreator που κάνει θραύση γύρω σου είναι το ίδιο ή παραπάνω αντιαισθητική από την μπλούζα ιδίου χρώματος και ποιότητας με στάμπα proud to be a metalhead. Φτάνοντας σε καλωσορίζουν ευγενικά χαμόγελα κορασίδων με ελαφρά ένδυση που σου προσφέρουν από τσιγάρα και τσίχλες μέχρι και προφυλακτικά. Εντάξει τα δυο πρώτα αλλά τα προφυλακτικά που να τα χρησιμοποιήσεις εκεί, ρωτώ. Μήπως στην "μεταλουδίτσα"-πιτσιρίκα που έχει θυσιάσει την θηλυκότητα της στο δαίμονα φύλακα της ; (εξαιρείται τίμιο μαυροφορεμένο γκομενακι με σιθρου νεκροσάββανο που μου έκλεισε το μάτι πονηρά δαγκώνοντας παράλληλα το άνω χείλος της ώστε να στάξει μια σταγόνα αίμα. Θα επρόκειτο μάλλον για κάποιο είδος ιεροτελεστίας στο μαύρο “καμάκι”). Τώρα που τα λέω αυτά για τις μεταλουδιτσες, που συνάντησα χτες, θυμάμαι προ δεκαετίας κάτι τέτοιες στο σχολείο που έσκαγαν μύτη με μπλουζάκι iron maiden και ξουρισμένο μαλλί και ούρλιαζαν μέσα στο αυτί μου κάτι αρχέγονες κραυγές από κάποιο τραγούδι των rotting Christ. Μετά από χρόνια τις συναντούσα στο δρόμο ντυμένες με ταγέρ και ύφος μπλαζέ να μου εξιστορούν μοναδικές βραδιές στον Μαζωνακη με τα παιδιά στην επιχείρηση.

Η αλήθεια είναι ότι, μη όντας κενυάτης δρομέας, τα 3 χιλιόμετρα στιπλ μέχρι να φτάσω στο φεστιβάλ τα έκανα σε 1 ώρα περίπου. Αποτέλεσμα να χάσω τους anathema που ήθελα να ακούσω και να εισέρθω την ώρα που έπαιζαν οι iced earth. Αυτό που μου αρέσει στο μέταλλο είναι το οπαδιλίκι του με τη μουσική που γουστάρει αλλά και την αυθεντική γνώση του γι’ αυτή. Το παρατηρείς σε συζητήσεις του με ομοϊδεάτες όταν θα υμνήσει το σόλο του τάδε κιθαρίστα, θα επαινέσει τον τραγουδιστή για την ψιλή νότα που θα φτάσει η φωνή του και διαπιστώνεις ότι δεν θα αργήσει η ώρα, αν δεν έχει έρθει ήδη, που θα μιμηθεί τον αγαπημένο του ντράμερ με πρόχειρα στικακια πάνω σε ένα καναπέ και θα τρέξει να αγοράσει την πρώτη του ηλεκτρική κιθάρα μήπως και μοιάσει στο ίνδαλμα του. Δεν αναλώνεται μόνο γύρω από κάποιο λαιφσταιλ ο μεταλάς για να ανήκει κάπου αλλά αγαπά την μουσική αυτή κάθε αυτή . Είναι ακροατής με υψηλό στάνταρ κρίσης για αυτό που του πλασάρεται να ακούσει. Επειδή το πιστεύω βαθιά αυτό που αναφέρω στην προηγούμενη μου πρόταση θα ήθελα να ρωτήσω τι στο διάολο βρίσκουν οι φίλοι μου έλληνες μεταλλάδες σε αυτό τον επαναλαμβανόμενο θόρυβο που παράγεται από τους δήθεν καραγκιόζηδες με τα πέτσινα που ονομάζονται iced earth.

Επίσης αρκετά πια με αυτούς τους βιρτουόζους τους dream theater. Εντυπωσιαστήκαμε με την πολυπλοκότητα των ρυθμών που εναλλάσσονται σε μακρόσυρτα σόλα των 11 λεπτών καθώς και με την άρτια εκτέλεση των κομματιών τους αλλά κάπου τείνουν να ξεχάσουν ότι η απλότητα και το μέτρο στη μουσική είναι μεγάλη αρετή (και αναφέρομαι στους 2 τελευταίους δίσκους δόκτορα). Σαν να μου μοιάζουν με τον ροναλντινιο σιγά σιγά που περνά πάσα στα 2 μέτρα μόνο με το δεξί πόδι διπλωμένο πίσω από το αριστερό. Σε λίγο προβλέπω ο Πετρούτσι να παίζει κιθάρα με το στόμα και ο Πορτνόι τύμπανα με το κώλο. Καλωσορίσατε στο τσίρκο "theater" ένα πράγμα. Κατά άλλα τι να πούμε για τα παιδιά ? ότι κάνουν παπάδες και παίζουν τις κάλτσες τους-ή το αντίστροφο?. Ταπεινή η παραπάνω γνώμη μου αλλά παρόλο που διακρίνω μια εμμονή τους στο εντυπωσιασμό και μόνο, παραμένουν μεγάλες μουσικάρες στη συνείδηση μου (εντάξει δόκτορα?).

Η ώρα πέρναγε και ανυπομονούσα να δω ιδίοις όμμασι τους ζωντανούς θρύλους της σκληρής ροκ μουσικής black sabbath που θα ζωντάνευαν στη σκηνή την αξέχαστη εποχή, εκεί στα βαθιά 80’s, όταν και είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους με τον Dio χαρίζοντας μας κομματάρες όπως Neon nights, heaven and hell, The Mob Rules και die young. Ήμουν στο κέντρο περίπου της αρένας και αφουγκραζόμουν το παλμό του κόσμου λίγο πριν ξεκινήσει το λαιβ. Εκεί ειναι που συγκεντρώνεται όλη η μαγεία, την στιγμή λίγο πριν κλείσουν τα φώτα και ακουστεί η πρώτη νότα όταν και θα νιώσεις ένα απερίγραπτο σχεδόν ηδονικό εσωτερικό άδειασμα από κάθε αναστολή σου που λειτουργεί ταυτόχρονα ως ωθητική ενέργεια για την πλήρως εκστατική απογείωση στο προσωπικό σου μουσικό ταξίδι. Ενώ όλα φαίνονταν ιδανικά και όμορφα, ένα γκρουπ από νταγλαράδες τρελαμένους ροκερ με μπλουζίτσα dio for president, κάπου 10-12 τον αριθμό, μου επιτέθηκαν λυσσασμένα και με μαεστρικές κινήσεις με έδεσαν πισθάγκωνα. Γρήγορα και αθόρυβα ξεγλίστρησα μαζί τους μέσα από το μεθυσμένο και αδιάφορο για την κατάσταση μου κοινό και βρέθηκα backstage. Φίλοι μου αναγνώστες είναι πραγματικά δύσκολο να σας μεταφέρω την εικόνα που αντίκρισα εκεί. Ένα σκηνικό που θύμιζε κρανίου τόπο και μύριζε σαν νεκρό ζώο στα τελευταία στάδια της σήψης του. Φλόγες χόρευαν λυσσασμένες σε μικρές εστίες φωτιάς γύρω μου και δίπλα τους εκστασιασμένες μαινάδες επιδίδονταν σε κολασμένα όργια με αγριεμένους βάκχους. Στο βάθος σε επίχρυσο θρόνο κάθονταν ο ίδιος ο Dio που φορούσε ένα βασιλικό ένδυμα από λινό ύφασμα κεντημένο με πορφυρά νήματα. Δίπλα του ο Tony Iommi βασάνιζε τον Πετρούτσι αναγκάζοντας να του εκτελέσει στη κιθάρα το πιο αργόσυρτο και συνηθισμένο ριφακι. Όταν εκείνος αργά και βασανιστικά «έσβησε» χτυπημένος από ανίατη πλήξη ο Τόνι μου χάρισε το πιο σαρκαστικό μειδίαμα που έχω δει στη ζωή μου. Ύστερα κάλεσε του μπράβους του να με πετάξουν στα πόδια του βασιλιά Dio. Όταν κατάλαβα ότι δεν πρόκειται για κάποιο δώρο των διοργανωτών σε ανυποψίαστο μουσικόφιλο με έπιασε σύγκρυο από τον φόβο μου και άδειασα άμεσα την ουροδόχο κύστη μου έντρομος μπροστά στη τρομακτική όψη του σιτεμένου 60αρι ροκερ. Εκείνος σηκώθηκε από την θέση του νωχελικά και ξέσπασε σε ένα εκκωφαντικό χαχανητό που έκανε όλους τους αυλικούς του να χώσουν το κεφάλι τους στο χώμα ωσαν την στρουθοκάμηλο. Ύστερα με κοίταξε με ένα βλέμμα που ξέρναγε φλόγες και ένα διαυγές λευκό φως γέμισε την απόσταση ανάμεσα μας τυφλώνοντας με. Μέσα στο σκοτάδι και στο τρόμο ένιωσα τα γαμψά παγωμένα νύχια του να σκίζουν το δέρμα στο στήθος μου και ένας οξύς πόνος να με διαπερνά ολάκερο και να μου κόβει την ανάσα. Ξερίζωσε την καρδιά μου και την έφερε στο στόμα του καθώς εκείνη επιβράδυνε τους ρυθμούς της αργοσβήνοντας. Ύστερα έμπηξε τα κοφτερά του δόντια βαθιά μέσα της και αίμα τινάχτηκε με πίεση πάνω στο πρόσωπο μου βάφοντας το κόκκινο. Στη κενή θέση της καρδιάς μου έχωσε μια μεταλλική σφαίρα με ακανθώδη επιφάνεια και πάνω της δεμένες σιδερένιες αλυσίδες που λειτούργησαν σαν αρτηρίες δίνοντας ξανά πνοή στο νεκρό μου σώμα. Και σαν ξαναγεννήθηκα και βρήκα το φως μου σαν μανιασμένος Βάκχος και εγώ άρχισα να χτυπιέμαι στους διαβολικούς ρυθμούς του χεβεν εντ χελ μαζί με τους πιστούς ακόλουθους του βασιλιά και της παρέας του……

Sing me a song, you're a singer
Do me a wrong, you're a bringer of evil
The Devil is never a maker
The less that you give, you're a taker
So it's on and on and on, it's Heaven and Hell, oh well…….

22 σχόλια:

YO!Reeka's είπε...

ωραία όλα αυτά, αλλά έχω μια απορία:
πώς πέρασες;
:)
:)

kabamaru είπε...

πολυ καλα ρε! σαμπαθ ιδιως το διασκεδασα ιδιαιτερα.

Fight Back είπε...

ta isopedoses ola mlk
DIO FOR PRESIDENT ρε φιλε!!!
απορω ποια ατομακια κανανε κατι τοσο γαματο!
συμφωνα με πληροφοριες ο κινεζος μπασιστας των ντριμθιατερ χτες επαιζε τις καλτσες του αλλα ξεχασανε να τον συνδεσουνε με τον ενισχυτη, παρολαυτα κανεις δεν το καταλαβε

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

κωλοφαρδοι.εγω δουλευω και δεν μπορω να ερθω...
Καλα να περασετε και αυριο στους metalica.

DrStein είπε...

Οι dream theater είναι φανταστικοί μουσικοί, αλλά αυτό που παίζουν δεν είναι μουσική. Να πάνε πίσω στο berklee να παίζουν τις βαρετές - σπασαρχίδικες ασκήσεις τους. Όχι μπροστά σε κόσμο.

numb είπε...

H Pink και οι Sugababes πότε παίζουν;

Λογικά σε καμιά 20αριά χρόνια θα εμφανιστούν στο ροκγουέηβ οι Arctic Monkeys, αλλά headliner θα είναι ο Phil Collins...

Ανώνυμος είπε...

re sy gi ayto meta to die young exafanistikes sa ninja boy?

se pire mazi ths oi fatria "dio gia proedros" gia na se miisei sta backstage!!!!

tyxere !!!!!!!!

egw xrisous tous exw kanei den me bazoun mesa!!!!!!!

ante kai eis anwtera!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Δε φαντάζομαι να φαντάζεσαι ότι θα το διαβάσω όλο αυτό;

Misirlou Oubliez είπε...

Στη καρδια της ενημερωσης. Θα προσεθετα οτι και λιγα σου κανανε...

(Ναι ρε, ναι, ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑ!)

mc είπε...

Συμφωνώ με την απο πάνω μου.

lazinio είπε...

olo auto to skhniko den einai katholou indie.

mithrandir είπε...

Nai alla kai i mplouza tou Kabamaru (68)ta espage e? NOT.
Toulaxiston exei metalliki kardia, opws apodeiknuetai.

Ntaks mas ta priksane ligo oi Theater me ta adiakopa solo kai ta kainouria tous tragoudia me apotelesma na min akousoume tis trelles hitares tous apo to parelthon ston periorismeno xrono pou epaiksan. Parola auta respect gia tis albumares pouxoune grapsei kai gia ta live pou tous exoume dei.

Gia ton Dio ti na poume. Dio for President, ta leei ola. Episis de sas xalase pou epaikse duo kommatia apto Dehumanizer.

Ανώνυμος είπε...

Kάνα βίντεο τράβηξες;

(ξέρεις εσύ)

kabamaru είπε...

fight back-->ntaks ton psilothaoune sto set tou ixou ton kinezo pantws otan akous stous diskous ti paizei niwtheis megali koulamara me tin parti sou.

preza tv-->metalica den tha paw

doctor--> eisai ipervolikos

numb-->pisteueis oti i pink einai kalo gomenaki? Etsi rwtw apo periergia...dld giati tin goustaroun oloi kai egw ti thewrw xeiristo bazo?. Pantws san xwra pame kala me ta onoma pou fairnoume gia live. Arga alla stathera vimata pros to kalitero.

dio for president fanclub karagiozis--> nomizw oti esu isoun enas apo autous e?

tanila--> esu xaneis

misirlou+ampot--> nomizw oti mou kanan arketa...

lazinio--> apapapa.... an kai na sou pw tin alitheia ta teleutaia xronia ta akousmata mou sto indie tinoun perissotero para sto metal

mithra-->Ta kommatia apo to dehumanizer prepei na ta ikseres mono esu..:)

pascal--> nai! o dio dld travikse. onomase emena to noumero 1 kai ton petrucci to numero 2 kai mas evaze na rixnoume o enas sfaliares ston allo....Kai exei varu xeri o poustis...

Ανώνυμος είπε...

E βάλε και εσύ καμιά φωτο να χαρούμε κωλαράκια και άσε τοκατέβατο το οποίο και ΦΥΣΙΚΑ ΔΕ ΔΙΑΒΑΣΑ.

Ανώνυμος είπε...

Έχει κωλαράκια;
Που'ν'τα;

satya είπε...

Δεν ξέρω τι λες εσύ, αλλά ο Πετρούτσι είναι ο άντρας μου και ο Πορτνόυ ο γκόμενός μου. Επίσης έχω ένα ανομολόγητο πάθος με τον Σερίνιαν αλλά δεν το ομολογώ (οι λόγοι προφανείς).

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

και για πες; όλα καλά;
:)

Ανώνυμος είπε...

Τα 'σπασες Καμπαμαρού! Να πηγαίνεις πιο συχνά σε συναυλίες, αλλά λιγότερο LSD αγόρι μου! Μην σαλτάρεις τελείως! Δεν ξέρω για τους υπόλοιπους, αλλά οι Metallica χτες ήταν απίστευτοι!!! Όχι τόσο εκτελεστικά -γιατί είναι και ψιλοκλασμένοι λόγω ηλικίας και καταχρήσεων-, αλλά τα παληκάρια έπαιξαν ακριβώς τα πιο αγαπημένα μου κομμάτια! Λες και μ'είχαν ρωτήσει πριν...
Υ.Γ. Αν γίνεται να πεθάνουν οι My Dying Bride θα είμαι υπόχρεος...

Kwlogria είπε...

Χαχαχαχαχαχαχαχα!!! Αυτή είναι περιγραφή!!!!!!! Άτομοοοοο!!!!!!
:)))))))))))))))))))))))))))))))))

Pan είπε...

Αχαχαχαχαχαχα! Από την μια τσατίστηκα που δεν πήγα, από την άλλη, η περιγραφή σου ήταν καταπληκτική! Φαντάζομαι τώρα άρχισες να μετατρέπεσαι σε borg.

@zaratustra: κόβε λόγια...

kabamaru είπε...

κολοκυθι--> οχι κωλαρακια εδω :)

tanila--> ston fight

satya eisai anwmali

ola kala re spuro esu?

zaratustra...my dying bride sti pura amesa parakalv

kvlogria esu eisai atomo

pan xaxaxa borg?